Kategoria: Bez kategorii

W sobotę 5 lipca ruszyliśmy do Polskiej Cerekwi aby przejechać trasę wiatrakową ROWERONU 2025. Na odcinku trasy Polska Cerekiew-Reńska Wieś mieliśmy okazję przejechać żelazny szlak, trasę rowerową po byłej linii kolejowej. Podobnie jak szlak Godów-Karvina jedzie się wspaniale. Podczas przejazdu trasy mieliśmy też okazję do podbijania pieczątek i zwiedzania obiektów do paszportu turystycznego „Śladami Utopca”, wydanego przez stowarzyszenie „Euro-Country”. Przejechaliśmy prawie 60 km zaliczając kolejną roweronową trasę.

W sobotę 28.06.,jedziemy do Kalet na XXIX Rajd Święto Roweru. O godz. 8-mej grupa 15-tu kolarzy wyjechaliśmy samochodami by na godz.10-tą zameldować się na starcie w Ichtiopark Kalety. Parę minut po 10-tej wyruszamy na rowerach w kilku kilometrową trasę, odwiedzając nowo otwartą informację turystyczną, następnie zwiedziliśmy posesję kolegi Piotra na której znajduje się prywatna izba pamięci później przejechaliśmy przez park gdzie znajduje się Shrek a dalej to już meta , poczęstunek i konkursy. Po rozdaniu nagród w miłej atmosferze rozjechaliśmy się do swoich domów. Serdecznie dziękuję Piotrowi za włożony trud włożony w organizację rajdu oraz kolegom i koleżankom za bezpieczną jazdę. Pozdrawiam Marek

Rajd tropem Żelaznego Szlaku

Nie wiem, który to już raz przemierzamy trasę przygranicznego Żelaznego Szlaku. Za każdym razem jest to wycieczka pełna atrakcji. Tym razem było nas 16 sztuk. Wszystkie sztuki z Sokołów. W tym kilka Sokolic. Czyli towarzystwo doborowe acz zróżnicowane. Ze średnią 17 km/godz mknęliśmy przez trasę byłego toru kolejowego. Pogoda dopisała (pozdrawiamy Sławka). Humory także. W połowie trasy na postoju w rowerowej stanicy rozdane zostały rajdowe plakietki i pieniste konkursowe nagrody. Tym razem Jurek się poprawił. Przecież inni też powinni wygrywać. A jedną nagrodę zdobył nawet spotkany tu rowerzysta całkiem nam obcy. Długi postój na rynku w Karwinie zaczął się nie najlepiej. Zwiedzanie tamtejszego browaru musimy odłożyć na kiedy indziej. Zamknięte. Ale większość rajdowców pocieszyła się na rynku zróżnicowanymi produktami nabytymi za czeskie korony. Wszyscy oczywiście pamiętali, że w Czechach dla rowerzystów obowiązuje limit 0%. Dalej już było tylko z górki. Nadal ze stałą prędkością mknęliśmy końcowym odcinkiem żelaznej pętli. Ten czeski odcinek trasy wcale nie jest taki zły, choć nasi południowi sąsiedzi jakby lekko odpuścili przygotowanie trasy Żelaznego. Na koniec na parkingu za Urzędem Gminy Godów uściski dłoni i długie pożegnania. Wszak spotkamy się dopiero w sobotę. No więc do zobaczenia. Na Żelaznym spotkamy się … niebawem.

Nadszedł wreszcie długo oczekiwany dzień wyjazdu na 65 zlot do Skorzęcina. Byliśmy na miejscu po godzinie 11 więc był czas na pobranie świadczeń zlotowych, zakwaterowanie i przygotowanie się do pierwszej trasy zlotowej. Na początek trasa relaksowa wokół jeziora Niedzięgiel. W niedzielę wyjazd na otwarcie zlotu do Witkowa, a następnie odwiedziny zespołu klasztornego w Lądzie. Następnego dnia zwiedzanie Trzemeszna i Mogilna, a we wtorek Strzelno i skansen w Mrówkach. W kolejnych dniach odwiedziliśmy Gniezno i Dziekanowice, Grzybowo, Konin-Gosławice i Licheń Stary. Każdego wieczoru braliśmy udział w odprawach na których bardzo dokładnie omawiano trasę na kolejny dzień zlotu. W konkursach zlotowych również się pokazaliśmy – Jacek był drugi w konkursie krajoznawczym, Przemek zajął 4 a Rysiek 6 miejsce w konkursie przepisy ruchu drogowego. Trzeba jeszcze wspomnieć, że do egzaminu przystąpili dwaj nasi koledzy Dawid i Wojtek zdobywając uprawnienia Przodownika Turystyki Kolarskiej. Super pogoda, wspaniała organizacja i piękne okolice sprawiła że był to jeden z najlepszych zlotów w jakich uczestniczyliśmy. Było nas 27 sokołów + 2 orły z Otwocka.

 

W niedzielne popołudnie tj.8.06 spotkaliśmy się o godz.15-tej na starcie w Radlinie. Dzień zapowiadał się deszczowy ale i tak zebrało się dwunastu kolarzy by wyruszyć na 15 kilometrowa trasę z metą U Hanysa na placu. Po dojechaniu na miejsce czekało na nas pyszne ciasto oraz ciepłe napoje. Następnie został rozegrany konkurs. Wieczorem rozjechaliśmy się do swoich domów. Serdeczne podziękowanie dla kolegi Kamila i taty Andrzeja za przygotowanie rajdu.

IV już Rajd do Starej Maszyny

Ruszszszyła maszszyna po szynnach …

Wszystko się zgadza, bo i maszyna i szyny i … ruszyli. Ruszyło kilkunastu śmiałków po lokalnych górkach i bezdrożach do miejsca zwanego Starą Maszyną. Pogoda wzorcowa, towarzystwo wzorcowe, trasa … no cóż – komandor trochę nas przeczołgał. Na szczęście na mecie Bogusia zadbała o nasze żołądki. A konkurs strzelecki i sławkowa nowa wersja cimbergaja wzbogaciły niektórych o parę nagród. Czy było fajnie ? Niech ci co nie byli się domyślają. My wiemy swoje. Przyjedziemy tu znowu za rok.

Druga wycieczka rowerowa „Szlakiem historycznych kopalń” prowadziła do Niewiadomia, gdzie znajdują się:  Zabytkowa Kopalnia „Ignacy”, oraz relikty kopalni „Beatensgluck” („Szczęście Beaty”) działającej w latach 1856-1919r. Pogoda tym razem dopisała i na zbiórce stawiła się spora grupa „Sokołów”. Podążając ul. Sokolską od skrzyżowania z ul. J.Hallera do Zabytkowej Kopalni „Ignacy” skrótowo poznawaliśmy historię ostatnich szybów kopalni „Hoym”, uruchomionych w XIX wieku na terenie ówczesnych Biertułtów: „Thurnagel”, „Pfeiffer” i „Graf Reden”. W Niewiadomiu „Grundmann” (obecnie „Kościuszko”) i „Oppurg” (ob.„Głowacki”) kopalni „Hoym”, zmienionej w 1936r. na „Ignacy”, na cześć prezydenta Ignacego Mościckiego. Następnie udaliśmy się do lasu na Beacie, na terenie którego ponad sto lat temu fedrowała czarne złoto kopalnia „Szczęście Beaty”. Do lasu wjechaliśmy od ulicy S. Batorego zatrzymując się na trasie byłej konnej kolejki szynowej, później linowej, którą wydobyty węgiel transportowany był do bocznicy kolejowej w Niewiadomiu. Po krótkim wstępie odnośnie historii powstania kopalni udaliśmy się zobaczyć miejsca, gdzie zachowały się pozostałości po dawnej kopalni: szyby („Joseph”, „Helene”, „Brendel”), byłe kasyno obecnie dom mieszkalny, osiedle robotnicze na kolonii Beata wraz z domem urzędniczym. Ponadto miejsce po dawnej willi dyrektora oraz zachowany budynek wozowni, obecnie przerobiony na mieszkania na terenie dawnego szybu „Helene”.