9.04.2017 Lubomia “Kotówka” – “Grodzisko”

Przedmiotem niedzielnej wycieczki rowerowej, w której uczestniczyła dość spora grupa turystów kolarzy Sokoła i nie tylko (28 osób), były dwa zabytki archeologiczne: tzw. gródek stożkowaty na Kotówce, który jest pozostałością średniowiecznego “zamku na Kotówce”
i grodzisko Gołężyców (Golęszyców). Oba obiekty wpisane są do rejestru zabytków i znajdują się w Lubomi w powiecie wodzisławskim, w lesie na północny wschód od jej centrum.

W rejonach przedmiotowych obiektów zabudowane zostały tablice informacyjne o zabytkach. Wzór, forma i kształt tablic są identyczne, a na każdej z nich zapisane są informacje dotyczące: kluczowych wartości zabytku, historii obiektu, opisu obiektu i badań archeologicznych. Odwiedzając powyższe zabytki, w pierwszej kolejności zasięgamy informacji z tablic po czym udajemy się na ich zwiedzanie.

Pierwszym do którego dotarliśmy była Kotówka, zatrzymaliśmy się u jej podnóża od strony południowej. Jej szczyt otoczony jest dość głębokimi dolinami i stanowił naturalną formę obronną. Kotówka stanowi tzw. gródek stożkowaty, posiada czytelną formę terenową tj. masywny kopiec ziemny, a od strony południowo-wschodniej fosę i niewysoki wał.

W późnym średniowieczu na kopcu wznosiła się rezydencjonalo-obronna siedziba rycerska, której głównym elementem była wysoka wykonana z drewna wieża mieszkalna. Prawdopodobnie obiekt należał do księcia raciborskiego Jana I i jego syna Jana II Żelaznego (XIV/XV w.).

Kolejnym obiektem który odwiedziliśmy było lubomskie grodzisko, które od VIII do połowy IX w.n.e. należało do słowiańskiego plemienia Gołężyców (Golęszyców). Wcześniej bo
w VII w. na jego miejscu istniała nieufortyfikowana osada.

Do grodziska dojeżdżamy leśną drogą od strony wschodniej przez podgrodzie do miejsca gdzie kiedyś zabudowana była brama wschodnia, wcześniej zatrzymując się przy tablicy informacyjnej dotyczącej grodu w Lubomi. Obiekt składa się z dwóch części, od zachodu stanowił gród właściwy, o kolistym kształcie i rozbudowanym systemie umocnień obejmującym podwójny pierścień wałów i fos oraz części wschodniej – podgrodzia, także otoczonego wałem i fosą. Podziwianie wielkości grodziska kontynuujemy spacerem po jego wale zewnętrznym, dobrze zachowanym, z którego widać jego kolisty kształt pomimo porastających go drzew, zachowaną fosę wewnętrzną oraz plac grodziska (majdan).

Po odbyciu bardzo ciekawej „lekcji” z historii ziemi wodzisławskiej udaliśmy się w drogę powrotną.

Tekst i foto Jacek Antonowicz